من تو را می فهمم...
و همین ساده ترین قصه ی یک انسان است.
تو مرا می خوانی!
من تو را ناب ترین شعر زمان
.......................................................................................
من اگردیوانه ام
با زندگی بیگانه ام
مستم اگر یا گیج و سرگردان و مدهوشم
اگر بی صاحب و بی چیز و ناراحت
خراب اندر خراب و خانه بر دوشم
اگر فریاد منطق هیچ تأثیری ندارد
در دل تاریک و گنگ و لال و صاحب مرده ی گوشم
به مرگ مادرم : مردم
شما ای مردم عادی
که من احساس انسانی خودرا
بر سرشک ساده ی رنج فلاکت بارتان
بی شبهه مدیونم
میان موج وحشتناکی از بیداد این دنیا
در اعماق دل آغشته با خونم
هزار درد دارم
درد دارم
..............................................................................................
عشق یعنی گم شدن و پیدا شدن
عشق یعنی دائما در درد و رنج
عشق یعنی یافتن صد کوه گنج
عشق یعنی دلبری دلدادگی
عشق یعنی هم دردی و هم سادگی
عشق یعنی هر دمی در جستجو
عشق یعنی هر دلی در گفتگو
..............................................................................................
گل سرخ خونه من تو عزیز و مهربونی تو سکوت سرد خونه
واسه من یه همزبونی از نگاه دلت نگیره اون کسی که تو رو
رنجونده الهی دلش بگیره
گل سرخ خونه من گل عشق و تو ساختی میونه این همه
آدم . تو می خاستی که بفهمم زندگی قشنگ و زیباست
من می خواتم بگم که دل من کوچیک و تنهاست .
